قرار بود دور ششم گفت‌وگوهای ایران و عربستان در اواخر ژوئیه گذشته برگزار شود و بغداد مقدمات لازم برای برگزاری این دور از نشست را که قرار بود با مشارکت مقامات مسوول ارشد از دو طرف برگزار شود، تدارک دیده بود اما تحولات سیاسی در عراق و پس از آن، حمله طرفداران جریان صدر به منطقه سبز موجب شد این دور از گفت‌وگوها به تأخیر افتد. در این راستا بحث درباره برگزاری دور ششم مذاکرات ایران و عربستان یکی از موضوعاتی بود که وزیر خارجه عراق در سفر چند روز پیش خود به تهران و در دیدار با مقامات وزارت خارجه ایران در خصوص آن رایزنی کرد.

• اوضاع متشنج عراق؛ علت تعویق گفت و گوها

گفت‌وگوهای میان ایران و عربستان پس از آنکه تلاش‌های دولت عراق برای جمع کردن طرفین دور یک میز واحد نتیجه داد، از آوریل ۲۰۲۱ در بغداد آغاز شد و تاکنون پنج دور آن برگزار شده است. (هرچند شروع مذاکرات ایران و عربستان به ابتکار چینی‌ها بود). واقعیت این است که دوطرف مذاکره کننده به این مسئله واقف بوده‌اند که عامل ثبات، رمز موفقیت بغداد در میزبانی چندین دور از این گفت‌وگوها بود. البته عراق هم از میزبانی این گفت و گوها بی نصیب نبود. مصطفی الکاظمی قصد داشت از مذاکرات تهران و ریاض به عنوان یک پیروزی برای دولت خود و به عنوان یک دستاورد یاد کند و اصرار داشت این مذاکرات در بغداد صورت گیرد. اما اکنون دور ششم مذاکرات تهران و ریاض نه از سوی بغداد بلکه به درخواست خود تهران و ریاض تعلیق شده است. دو کشور ایران و عربستان تاکید کردند که اوضاع سیاسی موجود در عراق مناسب برگزاری چنین مذاکراتی در سطح وزیران نیست و این گفت‌وگوها نیازمند یک وضعیت سیاسی باثبات است. (تاکید آنان بر مثبت بودن مذاکرات دوره‌های قبل بود که عراق صحنه درگیری و آشوب نبود) شاید دلیل دیگر به تعویق افتادن مذاکرات نه فقط تنش در عرا؛ بلکه موقعیت شکننده نخست وزیر عراق باشد و اینکه سعودی‌ها تمایل نداشته باشند در شرایطی مذاکرات را انجام دهند که میزبان، خودش در حالت لغزنده قرار داشته باشد.

• دادن فرصت به بغداد برای به دست گرفتن مذاکرات

با توجه به شرایط پیش آمده اکنون سه سناریو برای تداوم گفت و گوهای عربستان و ایران متصور است اول این است که با توجه به اینکه دولت عراق و آقای مصطفی‌الکاظمی، نخست‌وزیر این کشور به عنوان اصلی‌ترین مهره و بازیگر فعال شناخته می‌شود که پیگیری مذاکرات ایران و عربستان بوده و دولت وی همچنان برای برگزاری دور جدید گفت‌وگوها میان ایران و عربستان سعودی تلاش می‌کند بنابراین به رسم احترام باید فرصتی به عراقی‌ها داده شود تا اوضاع آرام شود و بغداد دوباره نقش میانجیگری خود را در گفت و گوها بر عهده بگیرد.

• مذاکرات مستقیم ایران و عربستان

با توجه به شرایط بحرانی عراق و احتمال انتخابات زود هنگام در این کشور، ممکن است بحران سیاسی در عراق به طول انجامد و برای همین بسیاری از کارشناسان معتقدند نباید گفت‌وگوهای مذکور را به این بحران مرتبط کرد. ضمن اینکه هر اندازه ایران و عربستان مذاکره کنند و توان و ظرفیت‌های خود را در منطقه تعریف کنند، بهتر می‌توانند به آرام شدن عراق و رسیدن به راه حل سیاسی برای مسئله این کشور کمک کنند. اکنون دو کشور ایران و عربستان به جایی رسیده‌اند که مسئولان دو طرف با یکدیگر می‌توانند مذاکرات مستقبم داشته باشند حتی ماه پیش و قبل از درگیرها در عراق، بن سلمان ولیعهد سعودی با تاکید بر اینکه دیگر نیاز نیست مذاکرات در سطح امنیتی بماند و باید در سطح سیاسی دنبال شود، از ایران درخواست انجام مذاکرات علنی و در سطح وزرای خارجه بین دو کشور را داشت. شاید رژیم آل سعود قصد دارد با ایجاد روابط در سطح دیپلماتیک و گفت‌وگوهای مستقیم با ایران، فشار سیاسی و امنیتی ناشی از سیاست‌های غلط و شکست خورده خود را کاهش دهد و بخشی از تهدیدات امنیتی را که از ناحیه یمن و منطقه روی این رژیم قرار دارد، کاهش دهد. ضمن اینکه در راستای علنی کردن روابط خود با رژیم صهیونیستی داشتن روابط با جمهوری اسلامی ایران می‌تواند در آینده اعتباری برای رژیم آل‌سعود به همراه داشته باشد و از مخالفت و مقاومت برای آن نوع روابط بکاهد.

• تداوم مذاکرات با واسطه‌های جایگزین

پیشنهاد بعدی این است که دو طرف ایران و عربستان مذاکرات خود را نباید ملزوم یک واسطه بدانند. ولی اگر وجود واسطه را الزامی می‌دانند و در عراق وضعیت مساعد نیست می‌توانند در کشور دیگری مانند عمان مذاکرات را ادامه دهند. واقعیت این است که اگرچه عمان در مورد بیشتر بحران‌های منطقه به ویژه در مورد تنش برخی کشورهای حوزه خلیج با ایران موضعی خنثی اتخاذ کرده است، اما مسقط همیشه روابط سیاسی و اقتصادی خود را با همسایگان خود و کشورهای حوزه خلیج فارس در اولویت قرار داده است. به یاد داشته باشیم که در سال‌های پس از جنگ هشت ساله، عمان به این تلاش‌های میانجیگرایانه ادامه داد و از سرگیری روابط ایران با عربستان سعودی حاصل همین تلاش‌ها بود. حتی میزبانی مذاکرات می‌تواند به کشور مصر منتقل شود. اخیراً قاهره تحرکات گسترده‌ای را اخیراً در رابطه با بحران یمن و در راستای دستیابی به راه حلی برای پایان بحران در این کشور انجام داده است ضمن اینکه قاهره با توجه به گستردگی روابط با عربستان (سرمایه گذاری‌های گسترده سعودی‌ها در مصر) می‌تواند میانجی گری خوبی هم برای گفت وگوهای ریاض و تهران باشد. کشور بعدی قطر است که یکی از کشورهای دوست و همراه برای ایران بوده و در چندین سال اخیر مناسبات بسیار خوبی با این همسایه جنوبی شکل گرفته است ضمن اینکه قطعاً قطری‌ها همراهی ایران در زمان بحران سیاسی این کشور را فراموش نکرده‌اند. بنابراین دوحه هم می‌تواند به عنوان یکی از گزینه‌های میانجی گیری بین ایران و عربستان در مقطع کنونی مورد توجه قرار گیرد.

در حالی که جنگ اوکراین می‌رود تا به جنگی بی‌پایان تبدیل شود، رهبران اروپایی به‌دنبال راهی برای پایان‌دادن به این جنگ هستند، راهی که حتی می‌تواند گذشت اوکراین از بخشی از سرزمین خود باشد.

در حقیقت، پیامدهای مخرّب جنگ اوکراین برای اروپا و به‌ویژه کشورهایی چون آلمان و فرانسه در حوزه کمبود انرژی و بالارفتن کم‌سابقه قیمت انرژی، شکل‌گیری تورم کم‌سابقه و همچنین، بحران غذایی در جنوب جهانی که می‌تواند منشأ امواج دیگر مهاجرت به‌سوی اروپا باشد، همه و همه از دلایلی هستند که سب خستگی رهبران و مردم اروپایی از جنگ در اوکراین شده‌اند.

به همه این‌ها باید این موضوع را نیز اضافه کرد که به‌رغم برخورد گرم اولیه و استقبال مردم اروپا از پناهجویان اوکراینی، ورورد تعداد زیادی اوکراینی به کشورهای اروپای غربی، آن هم در شرایط دشوار اقتصادی فعلی، زمینه را برای فعالیت گروه‌های راست افراطی بیش از پیش مهیا کرده است.

در میدان جنگ نیز اوضاع چندان بر وفق مراد کشورهای اروپایی نیست و به‌رغم کمک‌های نظامی مٰؤثر آن‌ها به اوکراین، ضدِحمله‌های اوکراین چندان در باز‌پس‌گیری مناطق اشغالی موفق نبوده است.

همچنین بیم آن می‌رود که با توجه به اینکه اوکراین تا قبل از این یکی از مهم‌ترین بازارهای قاچاق سلاح در اروپا بوده است، ارسال این همه تجهیزات به این کشور خطرناک باشد و این تجهیزات به دست گروه‌های افراطی و تروریستی بیفتد.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ایران به دنبال پایان دادن به مذاکرات است، اظهار داشت: اگر طرف غربی نخواهد توافق کند گزینه‌های دیگری بر روی میز داریم و دست ایران در این زمینه خالی نیست.

محمود عباس زاده مشکینی در گفت و گو با ایرنا با بیان اینکه هرگونه معاهده بین المللی بدون تضمین فاقد ارزش است، گفت: با توجه به تجربه گذشته، غربی‌ها ثابت کردند که در اجرای تعهداتشان قابل اعتماد نیستند به همین دلیل جمهوری اسلامی به دنبال اخذ تضمین برای توافق است، البته نمایندگان مجلس نیز بر لزوم اخذ تضمین حساسیت دارند و اصولاً نباید بدون اخذ تضمین قراردادی را امضا کرد.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد: هر توافقی که ایران را از امتیازات مورد نظر محروم و محدود کند مورد پذیرش ملت ایران نخواهد بود، جمهوری اسلامی در شرایط اقتدار قرار دارد لذا وزارت امورخارجه در میدان دیپلماسی می‌تواند با قدرت بیشتری عمل کند.

• انسجام سیاسی در کشور و عبور از شرایط تحریمی، آمریکا را وادار به عقب نشینی کرد

وی با توجه به اقدامات دولت سیزدهم در روند مذاکرات و مقابله با زیاده خواهی غرب، گفت: برگ‌های برنده ایران در این دور از مذاکرات کمک کرد تا تیم مذاکره کننده با اقتدار بیشتری برای حفظ منافع ملی ایران تلاش کنند، انسجام سیاسی در کشور، رهبری هوشمند و عبور از شرایط تحریمی وضعیتی را در عرصه بین الملل و صحنه مذاکرت ایجاد کرد که آمریکا وادار به عقب نشینی شد.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اظهارداشت با تحمل سختی‌ها برای حفظ عزت ایران و تکیه بر ظرفیت‌های داخلی برخی از تحریم‌ها را خنثی و برخی را با خودکفایی بلااثر کردیم البته اجرای قانون راهبردی مجلس هم بخشی از دستاوردهای از دست رفته ایران در بخش هسته‌ای بازتولید کرد و این برگ برنده‌ای بود تا بتوانیم با اقتدار این دور از مذاکرات را به پیش ببریم.

• غرب توافق را معطل کند، گزینه‌های دیگری روی میز می‌گذاریم

عباس زاده مشکینی توافق برد- برد را برای تأمین منافع ملی ایران مهم ارزیابی کرد و گفت: جمهوری اسلامی با این منطق مذاکره می‌کند البته غربی‌ها بیشتر از ایران به مذاکره نیاز دارند ما با تمام قوا به دنبال پایان دادن به مذاکرات با توجه به اهداف مورد نظر هستیم و اما اگر طرف غربی نخواهد توافق کند گزینه‌های دیگری بر روی میز داریم و دست ایران در این زمینه خالی نیست.

• توافق باید به گونه‌ای طراحی شود که دست ایران روی ماشه باشد

نماینده مردم مشکین شهر در پاسخ به سوالی که آیا حل مسائل پادمانی تضمینی برای رفع تحریم‌ها خواهد بود؟ گفت: این کار یک مقدمه است و می‌تواند دیوار خراب شده اعتماد بین ایران و غرب را ترمیم کند و باید به گونه‌ای طراحی شود که ماشه دست ایران باشد.

• ارتباط با غرب هم تنها راه پیشرفت کشور نیست

عباس زاده با اشاره به اقدامات دولت در تأمین واکسن کرونا بدون پیوستن به برجام اظهار داشت: در دنیای فعلی و کشورداری همه چیز به هم وابسته است ولی با تدبیر و هوشمندی می‌توان مسائل را حل کرد برای پیشرفت یک راه وجود ندارد و ارتباط با غرب هم تنها راه پیشرفت نیست و در برخی مقاطع ارتباط با غرب مانع پیشرفت است.

وی افزود: بزرگ‌ترین منبع برای توسعه کشور مردم هستند باید ظرفیت مردم را به میدان آورد. اتکا به مردم ارزشمندتر و موثرتر از چاههای نفت، برجام و ارتباط با غرب است امیدوارم دولت با درایت و هوشمندی و اتکا به ظرفیت‌های داخلی روند مذاکرات را پیش ببرد تا هیچ قدرتی نتواند در مقابل ملت ایران ایستادگی کند.

ایرنا: سخنگوی شورای نگهبان گفت: طرح اصلاح ذیل جدول (۴-۲۴) محرومیت‌زدائی تبصره (۱۴) قانون بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور تأیید شد. هادی طحان نظیف در حساب توییتری خود نوشت: طرح اصلاح ذیل جدول (۴-۲۴) محرومیت‌زدائی تبصره (۱۴) قانون بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور" که در مراحل قبل با ابهاماتی مواجه شده بود، پس از اصلاح در مجلس، مجدداً در جلسه شورای نگهبان بررسی و خلاف موازین شرع و قانون اساسی شناخته نشد. اعتبار ستون تبصره (۱۴) جدول (۱۰-ج) استانی به صورت صددرصد (۱۰۰%) تخصیص یافته و به طور مساوی (هر استان یک هزار میلیارد ریال) در اختیار شورای برنامه ریزی و توسعه استان‌ها قرار می‌گیرد. این اعتبار با لحاظ عدم برخورداری روستاهای بالای بیست خانوار پس از تصویب شورای برنامه ریزی و توسعه استان، جهت تهیه، بازنگری و اجرای طرح‌های هادی، بهسازی و آسفالت معابر روستایی توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی هزینه می‌شود.

ایسنا: سخنگوی وزارت امور خارجه در پستی اینستاگرامی به مناسبت روز سلمان فارسی، از مقام این یار پیامبر اکرم (ص) تجلیل کرد. ناصر کنعانی، در صفحه اینستاگرام خود نوشت: هفتم ماه صفر برابر با 13 شهریور همزمان با سالروز حفر خندق در اطراف مدینةالنبی (ص) در جنگ احزاب، به‌عنوان روز سلمان فارسی نامگذاری و در تقویم ملی کشورمان ثبت شده است. ایمان و معرفت، مهاجرت برای رسیدن به سرچشمه زلال حقیقت و مجاهدت در راه خدا، از صفات و ویژگی‌های سلمان فارسی است. سلمان، اسوه محبت، عشق و دلدادگی ایرانیان به حضرت رسول‌الله الاعظم (ص) و خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) است، به‌گونه‌ای که شایسته دریافت مدال افتخار "سَلمانُ مِنّا اَهلَ البَیتِ" گردید. نبوغ سلمان آن فرزند بزرگ ایران زمین در حفاظت از کیان اسلام، همچنان در رگ و خون فرزندان رشید این سرزمین کهن می‌جوشد و جوانان ایران همچنان مدافعان حرم و حریم پیامبر و آل او و کیان اسلام هستند.

پل هیر عضو برجسته در مرکز منافع ملی و عضو ارشد در شورای امور جهانی شیکاگو است. او از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۵ میلادی به عنوان افسر اطلاعات ملی سیا برای شرق آسیا فعالیت کرد. او پیش از کسب این سمت، از کارکنان ارائه دهنده گزارش روزانه به رئیس جمهور و یکی از اعضای سرویس تحلیلی ارشد در سیا در فاصله سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۵ میلادی بود. او از اعضای شورای روابط خارجی امریکا است. هیر مدال اطلاعات شغلی سیا و مدال خدمات ممتاز اطلاعات ملی DNI را کسب کرده است.

به گزارش فرارو به نقل از نشنال اینترست، طنین سفر «نانسی پلوسی» رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان در اوایل ماه آگوست احتمالاً برای مدتی ادامه خواهد داشت. وضعی تازه بین پکن، واشنگتن و تایپه در حال آشکار شدن است که هر یک تفسیر خاص خود را از آن چه اتفاق افتاده دارند. هم چنین، هر یک توضیح خاص خود را برای آن چه که احساس کردند مجبور به پاسخ دادن به آن هستند را داشته‌اند.

پکن مجموعه‌ای از رزمایش‌های نظامی بی‌سابقه را در اطراف جزیره راه اندازی کرد و تاکید نمود که واشنگتن و تایپه با نقض درک قبلی از چارچوب «چین واحد» خط قرمز خود را زیر پا گذاشته‌اند. واشنگتن اقدامات چین را واکنش بیش از حد بی‌ثبات کننده به سفر پلوسی می‌داند و متعهد شده است که موضع نظامی خود را در تنگه تایوان حفظ کند تا از هرگونه استفاده واقعی چین از زور و قوه قهریه جلوگیری کند.

در این راستا، دو رزم ناو موشک هدایت شونده نیروی دریایی ایالات متحده در تاریخ ۲۸ آگوست از تنگه تایوان عبور کردند. طبق گزارش‌ها، دولت بایدن در آستانه اعلام فروش یک میلیارد دلاری تسلیحات جدید به تایوان است. تایپه اعلام کرده که هزینه‌های دفاعی خود را افزایش خواهد داد تا آمادگی آن جزیره را برای هرگونه حمله احتمالی چین افزایش دهد. تمام این موارد نشان دهنده تقویت گرایش و رویکرد سه طرف به تلقی کردن معضل بین تنگه‌ای به عنوان یک معضل است. چنین رویکردی احتمالاً پیگیری یک مسیر دیپلماتیک برای تنش‌زدایی را دشوارتر از قبل خواهد ساخت.

با این وجود، مشغول بودن به بازی‌های جنگی در تنگه، توجه را از بازی‌های پیچیده واژگانی که سه طرف در توجیه مواضع و اقدامات خود انجام می‌دهند منحرف می‌سازد. روایت اصلی در حال حاضر این است که پکن با منظم کردن وضعیت نظامی تقویت شده در اطراف تایوان از جمله افزایش حضور و گشت زنی که پیش‌تر در دریای چین شرقی و جنوبی اتخاذ شده بود یک «وضعیت جدید» یا «عادی جدید» ایجاد کرده که از نظر پکن در پاسخ به چالش‌های سایر کشورها نسبت به ادعاهای حاکمیتی چین است. با این وجود، وضعیت موجود و تغییر در آن هنوز مبهم است.

کارشناسان مسائل سیاسی چین به یاد می‌آورند که در سال میلادی «جیمز کلی» دستیار وزیر امور خارجه وقت آمریکا در شهادت کنگره اظهار داشت که ایالات متحده از «حرکات یکجانبه در رابطه با تایوان که وضعیت موجود را آن طور که ما تعریف می‌کنیم تغییر می‌دهد حمایت نمی‌کند». با این وجود، کلی «وضعیت موجود» در راستای منافع واشنگتن را تعریف نکرد. هم چنین، مقام‌های فعلی امریکایی نیز اکنون به طور معمول مخالفت واشنگتن را با هرگونه «تغییر یکجانبه در وضعیت موجود» تکرار می‌کنند، اما تعریفی از این وضعیت ارائه نداده‌اند.

در هر صورت، بدیهی است که وضعیت موجود اکنون وضعیتی است که در آن رئیس مجلس می‌تواند به عنوان یک موضوع معمولی از تایوان بازدید کند، زیرا این «با سیاست واحد ما در چین سازگار است» با این وجود، این سفر در حالی صورت گرفت که گزارش‌هایی منتشر شده است مبنی بر این که دولت بایدن توصیه کرد بود تا پلوسی سفرش را دست کم در شرایط فعلی انجام ندهد.

هم چنین، تایپه از بیان تعریف خود از وضعیت موجود خودداری کرده، اما در دوران ریاست جمهوری «تسای اینگ ون» احتمالاً به طور فزاینده‌ای از چارچوب «چین واحد» صرفنظر کرده است. به نوبه خود، پکن اساساً وضعیت موجود را بر اساس «اصل چین واحد» تعریف می‌کند: این که تنها یک چین وجود دارد، تایوان بخشی از آن است و پکن تنها دولت قانونی و نماینده بین‌المللی آن است. نکته پایانی این است که صحبت درباره «وضعیت موجود» در تنگه تایوان بدون شناخت و اذعان به این که هیچ توافق متقابلی بین طرف‌های مربوطه در مورد چگونگی تعریف یا حتی توصیف آن وجود ندارد بی‌معنی به نظر می‌رسد. یکی دیگر از بازی‌های انتقادی لفظی و واژگانی بر تفاوت بین «اصل چین واحد» پکن و «سیاست یک چین» واشنگتن تمرکز دارد. بسیاری از اظهارنظرها در هفته‌های اخیر مبتنی بر ادعاهای مداوم پکن بوده مبنی بر این که ایالات متحده مدت‌هاست که «اصل چین واحد» را پذیرفته حتی اگر واشنگتن بند «تایوان بخشی از چین است» را نپذیرفته باشد.

منبع : فرارو

آلمان هم مایل به حفظ وضع موجود است و هم نگاهی حسرت‌بار به افزایش قدرت چین و روسیه دارد. پرسش آلمان این است که چگونه بگوییم قدرت‌طلب هستیم، اما آن را فقط برای دفاع از خود می‌خواهیم که کمتر حساسیت‌برانگیز باشد؟ بر چه چیز تأکید کنیم؟ بر فضای آنارشیک بین‌المللی، گذار نظم بین‌الملل، جنگ هسته‌ای، ژئوپلیتیک، ژئواکونومیک، قدرت‌طلبی روسیه، تهدید چین، نبود راهبرد ملی و اتحادیه‌ای؟ جنگ اوکراین این فرصت را برای آلمان فراهم آورده است که مسلح شود و نفوذ جغرافیایی خود را گسترش دهد، در کنار ترس از واکنش هم‌پیمانان اتحادیه و ناتو، آلمان هنوز تعریف درستی از خود و بلندپروازی‌هایش نیز ندارد.

حفظ قدرت و جایگاه ملی، مهم‌ترین دغدغه آلمانی‌ها در مواجهه با واقعیت جنگ اوکراین است، اما باتوجه‌به بدبینی‌هایی که نسبت به آلمان برای رهبری اتحادیه، علی‌الخصوص در حوزه نظامی وجود دارد، این نگرانی ملی را دغدغه‌ای اروپایی معرفی می‌کنند. جنگ اوکراین رویدادی است که سازکارهای موجود در جهان را متحول ساخته و اگرچه نگرانیِ از دست دادن جایگاه و قدرت در آینده جهان بسیار ملموس است، اما از آن‌جا که پس از جنگ جهانی دوم یا حتی اخیراً باتوجه‌به رابطه دهه‌های گذشته رهبران آلمان با پوتین، در داخل اتحادیه، حمایت از رهبری آلمان برای مدیریت جنگ اوکراین و اعتماد به مقامات آلمانی برای اتخاذ تصمیم درست وجود ندارد. درنتیجه، خودسرزنشی در مورد انفعال و تعریف «ضرورت کمک و اقدام نظامی برای نجات اوکراین»، درواقع سکویی برای تغییر وضعیت محدود آلمان از لحاظ راهبردی و نظامی پس از جنگ دوم جهانی است. بنابراین، تمرکز آلمان بر جنگ اوکراین نیست، آلمانی‌ها جواب سردستی برای آن دارند. از دید آلمانی‌ها، آینده جنگ در دست اوکراین و صد البته روسیه است و اوکراین و روسیه باید به توافق برسند.

شاید درحال‌حاضر احیای آلمان عظمت‌طلب دور از ذهن باشد، اما باز شدن روزنه‌ای برای آن نتیجه کاتالیزور حضور و خشونت روسیه در اوکراین است. خودپنداره موجود در روایت اندیشکده‌های آلمانی درباره جنگ اوکراین نشان می‌دهد آلمان در تصوراتش خود را کشوری می‌بیند که می‌تواند و ظرفیت دارد مشابه با چین و آمریکا، آینده‌ای قدرتمند با حضور در ژئوپلیتیک غنی اتحادیه اروپا داشته باشد، بنابراین، آلمان در تفکر بنیادینش بازیگر است و تمایل به حضور در عرصه بین‌المللی دارد. حتی این امر در جدال بازنگری درمورد سیاست هسته‌ای مشهود است. این واقعیت در اندیشکده‌های آلمانی درمورد جنگ اوکراین به فرافکنی موضوعات ملی به امور اتحادیه‌ای و جهانی تبدیل شده است که دو هدف اصلی را دنبال می‌کند: جلب اعتماد دیگر اعضای اتحادیه اروپا با رهبری کج‌دار و مریز آلمان؛ و ارائه روایت برتر در رقابت گفتمانی با روسیه.

جلب اعتماد دیگر اعضای اتحادیه اروپا با رهبری کج‌دار و مریز آلمان، یکی از اهداف اصلی اندیشکده‌های آلمانی در جنگ اوکراین است. در نگاه اول، به‌نظر می‌رسد آلمانی هابیشتر نگران تأثیر جنگ بر روندهای داخلی و خارجی مترتب بر اتحادیه درمقایسه‌با سطح ملی هستند. با نگاه دقیق‌تر اما دیده می‌شود درمورد مسائلی نظیر انرژی که حتماً تأثیر بی‌واسطه‌ای بر آلمان خواهد گذاشت، بازهم خارج از چارچوب جنگ به آن نگریسته‌اند و در اغلب مقالات مربوط به انرژی در آلمان، از کلیدواژه اوکراین حتی اثری نیست. در مقاله‌ای از کارشناسان آلمانی دعوت شده است «اجازه دهید جنگ اوکراین را جنگ انرژی ندانیم». اگر روابط رهبران آلمان با روسیه در دهه‌های اخیر و تلاش برای عادی‌سازی آن، امروز موجب خشم اعضای اتحادیه است، بنابراین، اندیشکده‌های آلمانی کافی است با هوشمندی برای جلب اعتماد دیگر اعضا در رهبری برلین، بیشتر از مای مشترک در اتحادیه سخن بگویند تا من آلمان. اندیشکده‌ها می‌گویند «حمله روسیه به اوکراین نشان داد سیاست امنیتی همکاری در قبال مسکو دیگر امکان پذیر نیست، لذا استراتژی امنیتی باید واقعیت‌های جدیدی را منعکس کند و جامعه آلمان باید برای هزینه‌ها آماده شود». درحالی آلمان هزینه‌ها را به خود تحمیل می‌کند که باور به این‌که آینده جنگ در دست اوکراین و روسیه است، دیدگاهی کمابیش بی‌طرفانه ارائه می‌کند که ظرفیت لیز خوردن به سمت آرای موافق و مخالف در اتحادیه و حتی میل به گفت وگو با روسیه را در خود دارد.

منبع: دیپلماسی ایرانی